Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2015

Να βρούμε τον βηματισμό...


Αφορμή για τα παρακάτω είναι το περίφημο βίντεο - τραγούδι των Λεωνίδα Μπαλάφα και Γιώργου Νικηφόρου Ζερβάκη με τίτλο "Να σταθώ στα πόδια μου" Αιτία όμως είναι οι σκέψεις και οι ανησυχίες που έχουμε όλοι για την πολιτική και κοινωνική κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. Έτυχε να ακούσω το τραγούδι από κάποιο ραδιοφωνικό σταθμό αρκετές  φορές πριν ακόμα κυκλοφορήσει το βίντεο και μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση από τον στίχο του και μόνο. Σίγουρα μου άρεσε πολύ το περιεχόμενο του βίντεο όταν το πρωτοείδα και συγχαίρω τους δημιουργούς για τη δουλειά τους, που πραγματικά με φοβερά εύστοχο και πολύ προσεγμένο στις λεπτομέρειες τρόπο έδωσαν το πλαίσιο της πραγματικότητας που βιώνουμε. Γεννήθηκαν όμως κι άλλες σκέψεις μετά από αυτό. 
Διαπιστώνω, μετά την θερμή ανταπόκριση που είχε αυτή η δημιουργική προσπάθεια, πόση ανάγκη έχει ο κόσμος να στηριχθεί ψυχολογικά, να πιστέψει ξανά στις δυνάμεις του, να βρει το κουράγιο να συνεχίσει έπειτα από την εξαντλητική αγωνία και τη διάψευση των προσδοκιών κι ελπίδων του μέσα στο καλοκαίρι. Σε κρίσιμες ιστορικές περιόδους η τέχνη συμμετείχε εμψυχωτικά, προκειμένου να βρίσκει ο άνθρωπος ένα στήριγμα, για να προχωρά - ειδικά μέσω της μουσικής και του τραγουδιού, τα οποία μιλούν απευθείας στην ψυχή. Αυτό που με προβλημάτισε όμως στην προκειμένη περίπτωση είναι πως για ακόμη μία φορά θα τονωθούμε λίγο και θα ξεχάσουμε ότι ο βηματισμός, που προτείνει το τραγούδι, είναι απαραίτητος στην πράξη και όχι σαν κάτι που απλά θα ονειρευόμαστε για μια ζωή. Όχι άλλες άσφαιρες τουφεκιές και μεγάλες κουβέντες του αέρα!

Τα πρώτα βήματα είναι ανάγκη να γίνουν με την έναρξη του εσωτερικού διαλόγου. Να πάμε πίσω και να δούμε όλα τα γεγονότα ένα προς ένα, να δούμε τις συνθήκες, να διαπιστώσουμε τα λάθη, τις εναλλακτικές που είχαμε - πάντα αυτές που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε κάποιο υπολογίσιμο για την χώρα αποτέλεσμα και όχι σε ακροβασίες ή αερολογίες, να παραδεχτούμε τα δικά μας λάθη και να διακρίνουμε πού σταματά η δική μας ευθύνη και πού αρχίζει η ευθύνη των πολιτικών.  Δύσκολα πολύ τα πρώτα βήματα, όπως και για ένα μωρό. Συνήθως τα μωρά έχουν ένα χέρι να τα κρατά και να τους δίνει το κίνητρο να αυτονομηθούν, να σταθούν μόνα τους πια και να φύγουν μακριά από τον ενήλικα και από οποιοδήποτε "δεκανίκι". Όμως και τα παιδιά που δεν είχαν κάποιον στο πλάι τους να τους δείξει τον τρόπο περπάτησαν από ένστικτο, γιατί η φύση έτσι έχει σχεδιάσει για τον άνθρωπο. Μπορούμε, λοιπόν, να το πράξουμε. Το θέμα είναι πόσο έτοιμοι είμαστε... να κοιτάξουμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη και να δούμε την αλήθεια του χωρίς αναστολές, χωρίς φόβο, με μια ειλικρινή ματιά επιτέλους και μακριά από την επιρροή κάθε "παπαγάλου" των ΜΜΕ και οποιασδήποτε ιδεολογικής μας τοποθέτησης. Η αλήθεια είναι πως τόσα χρόνια πλαδαρότητας δεν παλεύονται εύκολα...
 

Αν καταφέρουμε αυτό, τα επόμενα βήματα οδηγούν στη συνάντησή μας με τους άλλους και την ανταλλαγή ιδεών, απόψεων, προτάσεων με σκοπό τον σχεδιασμό αυτού που θα θέλαμε να βιώνουμε, πάντα με βάση τις συνθήκες που μας περιβάλλουν και όχι πάνω σε μια ονειρική κατάσταση, που θα παραμείνει μόνο στη σφαίρα της φαντασίας. Φυσικά και δεν θα πάψουμε να ονειρευόμαστε - αλίμονο αν συμβεί αυτό, όμως το όνειρο σταδιακά μπορεί να πάρει σάρκα και οστά μόνο όταν εμπεριέχει έστω ίχνη πραγματισμού και παράλληλα η υλοποίησή του βασιστεί σε έναν καλό σχεδιασμό. Αναφέρομαι στην αυτοδιάθεση και την αυτοοργάνωση, που νομίζω ότι είναι ό,τι πιο ώριμο μπορεί να παρουσιάσει ένας υπεύθυνος πολίτης σε μια κοινωνία. Αν τα μέλη μιας κοινωνίας δεν έχουν βρει πώς θα ήθελαν να ζουν, τότε δεν έχουν κάτι χειροπιαστό και με επιχείρημα να διεκδικήσουν. Ας μην περιμένουμε, λοιπόν, να μας δοθούν από άνωθεν τα πλαίσια της καθημερινότητάς μας, αλλά ας τα "ιχνογραφήσουμε" μόνοι μας.

Εδώ έχει γίνει κι άλλες φορές λόγος για το θέμα της αυτοκριτικής, της αυτοδιάθεσης και της αυτοοργάνωσης, για το ότι εμείς μπορούμε να είμαστε η σωτηρία μας, εκείνης που από συνήθεια και ευκολία ψάχνουμε να βρούμε σε κάποιους άλλους, παραμένοντας σχεδόν για τα πάντα αδρανείς κι έχοντας τη δικαιολογία της αποποίησης και μεταφοράς των ευθυνών.  Δεν θα σταματήσω να πιστεύω και να υποστηρίζω ότι είναι η μόνη λύση, για να βγούμε από τα αδιέξοδα, στα οποία έχουμε εμπλακεί.
Οι εκλογές που έρχονται, ή οι όποιες εκλογές, δεν θα μας λύσουν κανένα πρόβλημα, αν τα παραπάνω δεν μπουν σε λειτουργία. Αν έχουμε στον νου μας, για παράδειγμα, ένα κράτος με κύρια χαρακτηριστικά την αξιοκρατία, τη δικαιοσύνη και μια αποτελεσματική οργάνωση (που τόσο συχνά τα συζητάμε), είναι μια καλή βάση, για να ξεκινήσουμε την αναζήτηση πολύ συγκεκριμένων τρόπων ή μέσων, προκειμένου να το οικοδομήσουμε. Μάλλον στην φάση που βρισκόμαστε θα χρειαστεί να κάνουμε κι άλλο υπομονή μέχρι να ωριμάσουν οι συνθήκες και να αναδυθούν νέα πολιτικά πρόσωπα, που θα αντιπροσωπεύουν έναν άλλο τρόπο σκέψης αρκετά διαφορετικό από ό,τι έχουμε συνηθίσει - μακριά από το βόλεμα, την εξυπηρέτηση με ανταλλάγματα, τη διαφθορά. Εξάλλου, οι πολιτικοί είναι κι αυτοί μέρος της κοινωνίας που καλούνται να εκπροσωπήσουν, προέρχονται από αυτήν και δεν φύτρωσαν ξαφνικά μπροστά μας, οπότε στην ουσία καθρεφτίζουν εμάς τους ίδιους. 


Αν θέλουμε, λοιπόν, άλλου είδους πολιτικά πρόσωπα στην εξουσία, θα πρέπει να τα δημιουργήσουμε εμείς  μεταβάλλοντας πρώτα τη δική μας σκέψη, στάση και δράση. Σίγουρα υπάρχουν ήδη ανάμεσά μας, αλλά για να τα αναγνωρίσει κανείς, πρέπει ήδη να έχει αλλάξει ο ίδιος, διαφορετικά δεν θα είναι σε θέση να τα διακρίνει ή να τα αποδεχτεί.
Δεν τολμώ να μιλήσω για άλλες, πιο προχωρημένες μορφές πολιτικής οργάνωσης της κοινωνίας, καθώς είμαστε πολύ μακριά από κάτι τέτοιο και φαντάζει εντελώς ουτοπικό - σαν να ζητάς από τον Κουασιμόδο να γίνει μανεκέν... Ακόμα και για το ξεκίνημα του βηματισμού, που έλεγα παραπάνω, διατηρώ πάρα πολλές επιφυλάξεις, τουλάχιστον για τις ημέρες που διανύουμε! Θεωρώ ότι απαιτείται χρόνος γι' αυτό, αλλά και θέληση. 
Επειδή όλα ξεκινούν από μια σκέψη και τροφοδοτούνται από την θέληση, αλλά και η θέληση οδηγεί σε επιτυχημένες διαδρομές μόνο μέσα από τη σκέψη θα πρότεινα να ακούγαμε και το παρακάτω τραγούδι!






 

17 σχόλια:

  1. Γλαύκη, το κείμενο σου απηχεί και τις δικές μου σκέψεις και είναι μια πολύ καλή εισαγωγή για ν' αρχίσουμε να προβληματιζομαστε καινα συζητάμε, όπως είπαμε.
    Προς το παρόν είμαι πτώμα και πάω να ξεραθώ. Θα επανέλθω...
    Καλό βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, είναι η εισαγωγή για συζήτηση όπως είχες προτείνει.
      Αν θέλεις, γράψε κείμενο και ξεκινάμε... (εγώ δεν προλαβαίνω αυτές τις μέρες για σοβαρά κείμενα και πολλή σκέψη)!
      Περιμένω να επανέλθεις!
      Καλό απόγευμα!

      Διαγραφή
  2. Μια καλη βαση,πανω στην οποια θα μπορουσε να γινει μια αρχη προβληματισμων...
    Ειναι,κατα την γνωμη μου,και..
    Η Σαφης αναγκαιοτητα...
    Δηλαδη..
    Τι χρειαζομαστε;;..!!
    Που οδηγηθηκαμε,με την,ως τωρα πολιτικη αποψη..Να διαφθειρουμε..
    Και να διαφθαρουμε..;;
    ΛΥΝΕΤΑΙ το προβλημα μας..Με καποιο διορισμο..Καποια..Ψιλοπαρανομια...
    Καποια πολιτικη εξαρτηση,απο διευθαρμενους;;..!!
    ΕΤΣΙ νομιζω..Θα οδηγηθουμε στην δημιουργια ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΗΘΙΚΗΣ...
    Δηλαδη,θα διαπιστωσουμε ΟΙ ΙΔΙΟΙ..Τι θελουμε..Συμφωνα με τις δικες μας,αναγκες...
    Λεω..Μια αποψη τωρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μια χαρά τα λες, Μαχαίρη μου!
      Δεν μπορώ να ξεκινήσω εγώ αυτές τις μέρες που αρχίζουν τα σχολεία την συζήτηση, αλλά όποιος μπορεί κάνει την αρχή και ακολουθούμε στον διάλογο. Αργότερα πιστεύω ότι θα μπορέσω να γράψω.
      Είναι ανάγκη πια να το κάνουμε παίρνοντας κι άλλους μαζί μας...

      Διαγραφή
  3. Από χθες το απόγευμα έχω δει το βιντεοκλιπ του Μπαλάφα γύρω στις 8 φορές. Εξαιρετικό τραγούδι ,τόσο σε μουσική ,όσο και σε στίχους. Το βιντεοκλίπ εύστοχο και καλοδουλεμένο. Επιτέλους και ένα τραγούδι που ξεχωρίζει από τον συρφετό με τα μηνύματα που δίνει.
    Συμφωνώ με τις απόψεις σου. Αυτό που είναι απαραίτητο είναι να ξαναβρούμε τις αξίες που μας χαρακτήριζαν ως λαό και μας ενέπνευσαν ανά τους αιώνες. Η πολιτική σκέψη και θεωρία αν δεν συμβαδίζει με ηθικές αρχές και αξίες όπως ο ανθρωπισμός, η ισότητα ,η αξιοκρατια ,η αξιοπρέπεια, ο σεβασμός στον άνθρωπο , η παροχή ίσων ευκαιριών, η βοήθεια στους αδύναμους , ο σεβασμός στο περιβάλλον κ.λ.π. είναι ένα πουκάμισο αδειανό. Αυτά πρέπει να ξαναβρούμε ,για να προσδιορίσουμε τη ζωή που θέλουμε να ζούμε και το κρατος που πρέπει να οικοδομήσουμε.
    Επίσης πρέπει να υπερβούμε τις αδυναμίες μας , τον εγωισμό , την καλοπέραση , το ωχ αδερφέ εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα;
    Γι΄αυτό σε αυτές τι εκλογές , όπως και σε κάθε εκλογική αναμέτρηση , δεν πρέπει να απέχουμε. Πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη της επιλογής . Δεν μπορούμε να αφήσουμε τύπους σαν τον Άδωνη, τη Βούλτεψη, τον ψευτόμαγκα Μεϊμαράκη, τη Φώφη συνταξιούχο τραπεζικό υπάλληλο που ανάθεμα αν έχει δουλέψει 2 χρόνια , τον οπορτουνιστη Θεοδωράκη να μας καθορίσουν πάλι τη ζωή. Γιατί αυτή τη φορά η ταφόπλακα θα πέσει βαριά , θα περάσουν πολλά πολλά χρόνια για να την βγάλουμε από πάνω μας και δυστυχώς θα πλακώνει τα παιδιά και τα εγγόνια μας.
    Ούτε είναι καιρός για πλακίτσες τύπου Λεβέντη. Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά για να αστειευόμαστε. Σκέψη χρειάζεται . Να πάψουμε να ζητάμε μασημένη τροφή και να αξιοποιήσουμε αυτό που βρίσκεται μέσα στο κρανίο μας .
    Τέλος σπάστε τις τηλεοράσεις.Επιτέλους δεν είμαστε κρετίνοι!!!!!
    Αρσινόη
    .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλλάζοντας εμείς σκεπτικό και στάση ζωής δεν θα δεχόμαστε κανένα από αυτά τα αποβράσματα, που δεν τα αντέχει ούτε ο ίδιος ο εαυτός τους...
      Το σχόλιό σου έρχεται να ολοκληρώσει το κείμενό μου, το οποίο είναι ο καμβάς για να ζωγραφίσουμε, Αρσινόη μου! Πάνω σε όσα αναφέρεις παραπάνω στηρίζεται η ιδέα του κειμένου. Δειλά βήματα έχουν γίνει ήδη, αλλά είναι ακόμα σταγόνα στον ωκεανό.
      Η τηλεόραση έχει βγει εδώ και χρόνια από την ζωή μου, ευτυχώς!!!
      Η αποχή στις εκλογές είναι κι αυτή μία θέση όταν γίνεται από αγανάκτηση και όχι από αδιαφορία, όμως για μένα δεν είναι λύση, καθώς επιτρέπεις στους άλλους να διαμορφώσουν το πλαίσιο, τους δίνεις και την ευχή σου!!!

      Διαγραφή
  4. Ανατρεπτικό το βίντεο!!!
    Βασικά συμφωνώ....

    φιλί ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι βίντεο αφύπνισης πραγματικά!
      Πρόκειται για μια πολύ ωραία δουλειά, που όμως θα πρέπει να την πάμε παραπέρα κοιτώντας πιο πλατιά και καθαρά...

      Διαγραφή
  5. << Tο ΟΧΙ που ηρωικά είπαμε, τελικά δεν το στηρίζουμε ως οφείλουμε

    Δημήτρης Μανωλάς
    A. Όταν θα πάτε να ψηφίσετε στις εκλογές να θυμάστε τι έχουμε και τι δεν μας λένε ότι θα γίνει.1.Είμαστε στο ευρώ σαν νόμισμα (άλλο που δεν μας το δίνουν)
    2.Έχετε capital controls αλλά είστε μέσα στις τράπεζες που είναι ανοικτές
    3.Μπορεί να σας κουρέψουν τις καταθέσεις σας
    4.Έχουν ψηφιστεί προαπαιτούμενα αλλά όχι συμφωνία ακόμα
    5.Είχατε ψηφίσει 61,3% ΟΧΙ σε νέα μέτρα αλλά 251 βουλευτές είπαν ναι στα μέτρα
    6.Πήραμε δάνειο "γέφυρα" για να πληρώσουμε μόνο τους δανειστές
    7.Θα έχουμε τρίτο μνημόνιο και νέα δανειακή σύμβαση μόνο και μόνο για να "εξυπηρετήσουμε" το χρέος
    8.Θα έχουμε ESM (όλα δικά τους)
    9.Η οικονομία της χώρας είναι χειρότερα από πριν
    10.Είσαστε χαλαροί

    Β. Πριν το δημοψήφισμα που είπαμε ΟΧΙ να θυμάστε τι είχαμε και τι μας έλεγαν ότι θα γίνει

    1.Είχατε ευρώ σαν νόμισμα (άλλο που δεν σας το δίνουν)
    2.Είχατε capital controls αλλά είσασταν στα ATM έξω από τις τράπεζες που ήταν κλειστές
    3.Η χώρα θα καταστρεφόταν θα είχαμε εμφύλιο και θα πεινάγαμε
    4.Θα είχαμε ουρές και δελτία στα σουπερμάρκετ και στα βενζινάδικα
    5.Η χώρα θα έφευγε από την Ευρώπη και θα πήγαινε σε άλλη ήπειρο,σε άλλο πλανήτη
    6.Η χώρα θα πήγαινε σε νόμισμα δικό της χάνοντας τα οφέλη του ευρώ !!!! (δηλαδή θα είχαμε δικό μας νόμισμα όπως και οι άλλες 180 χώρες του πλανήτη-ωραία απειλή αυτή χαχα)
    7.ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΧΡΕΟΣ δηλαδή είχαμε GREXIT (έστω και για 22 ημέρες-και τι πάθαμε τελικά?)
    8.Δεν είχαμε τρίτο μνημόνιο και ούτε παίρναμε νέο δάνειο
    9.Η οικονομία της χώρας ήταν χειρότερα από πριν
    10.Είσασταν τρομοκρατημένοι
    Από όλα αυτά καταλαβαίνετε ποιά είναι η διαφορά και γιατί γίνονται όλα.
    Μόνο το ΧΡΕΟΣ είναι αυτό που τρέμουνε οι δανειστές μη τυχόν και το διαγράψουμε

    Το δε κοινό στοιχείο και στις δύο ψηφοφορίες είναι το ευρώ και τα capital controls και ητρομοκρατία που μας εξασκούν για να μην πάρει η χώρα τον έλεγχο της οικονομίας της που σημαίνει θα έχει και το δικό της νόμισμα

    Αυτό που συνέχεια χειροτερεύει και στις δύο περιπτώσεις είναι η οικονομία της χώρας και οι επιλογές της να γλιτώσει από τα αρπακτικά

    Αυτό που άλλαξε είναι η κατάσταση μας ,είμαστε πιό χαλαροί αφού μάλλον μας πείσανε με την τρομολαγνεία τους και την χειραγώγηση μας

    Το GREXIT πάντως το ζήσαμε,χρεοκοπημένοι είμασταν και είμαστε αλλά χρέος δεν πληρώναμε (έστω και γιά 22 μέρες) και ήταν ευκαιρία να πάρουμε και την οικονομία μας στα χέρια μας ,αλλά τελικά πάλι με τα ίδια υλικά και την ίδια συνταγή που χρησιμοποιούνε εδώ και 5 χρόνια μας πείσανε για πολλοστή φορά να περιμένουμε διαφορετικό αποτέλεσμα

    Αυτό που πάντως σίγουρα θα το μετανιώσουμε είναι ότι το ΟΧΙ που ηρωικά είπαμε, τελικά δεν το στηρίζουμε ως οφείλουμε >> YPATIA

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το πλαδαρό σώμα θέλει πολλή γυμναστική, για να δυναμώσει, να είναι και να δείχνει υγιές... Θέλει χρόνο λοιπόν. Δεν γίνεται να αλλάξει η κατάστασή του όποτε εμείς το θέλουμε σώνει και καλά. Υπάρχει και η χειρουργική λύση, αλλά προσφέρει μόνο εξωτερικά αποτελέσματα και πρόσκαιρα...

      Στα όσα λέει ο Μανωλάς παραπάνω, Υπατία, θα έλεγα ότι έχει δει κανείς έστω και έναν τοκογλύφο, ο οποίος δεν θα διεκδικήσει όσα έχει δανείσει; Ακόμα και αν διαγράψει ο οφειλέτης το χρέος του, ο τοκογλύφος, επειδή είναι αλήτης συνήθως και όχι Άνθρωπος, θα τα πάρει με κάθε τρόπο, κάνοντας κατάσχεση της όποιας περιουσίας του άλλου (μέχρι και το βρακί θα του πάρει, για να ησυχάσει το πάθος του), αν χρειαστεί και με πολύ βίαιο τρόπο χωρίς να κρατήσει κανένα πρόσχημα φυσικά!

      Όσο για το "ΟΧΙ" που είπαμε, θεωρώ ότι πολύ καλά κάναμε, μια και σ' αυτό μας οδηγούσαν οι συνθήκες των ημερών και πιστεύω ότι θα μετανιώναμε ακόμα περισσότερο αν λέγαμε "Ναι". Σίγουρα θα ήταν τραγικό έως γελοίο να δέχεται κάποιος επίσημα και με φωνές βροντερές τον βιασμό του (ψυχοπάθεια θα μου θύμιζε ή απίστευτο φόβο) και άλλο να τον δέχεται τελικά αντιλαμβανόμενος πια τη δύναμη του αντιπάλου και την πλεκτάνη στην οποία εγκλωβίστηκε. Άλλη του επιλογή είναι η αυτοκτονία, για να γλιτώσει...
      Σ' ευχαριστώ που με θυμήθηκες! Να έρχεσαι και στα πιο "ελαφριά" μου κείμενα, γιατί κι αυτά χρειάζονται, χωρίς να σημαίνει ότι χάνουμε την σοβαρότητά μας...

      Διαγραφή
  6. Έχεις δίκιο στις σκέψεις σου Γλαύκη μου, αλλά στην πράξη όλα είναι αδύνατα. Γιατί δεν βλέπω να γίνονται. Και είμαι πολύ πολύ απογοητευμένη γιατί δεν αρκούν τα λόγια.
    Ο Έλληνας να αλλάζει τη στάση του ωχαδερφισμού; Το πιστεύεις; Πιστεύεις ότι οι εκλογές θα βοηθήσουν να αλλάξει κάτι; Η ψήφος σου;
    Ειλικρινά εγώ είμαι βέρι βέρι χολασκασμένη ( αν τελειώσω απόψε αυτά που γράφω αυτή θα είναι η αυριανή μου ανάρτηση!)
    Γιατί ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να αλλάξουμε. Να κάνουμε την αυτοκριτική μας. Δεν λέω ότι δεν είναι το σωστό. Λέω τι βλέπω στην πράξη.
    Φιλάκια πολλά ( σου έχω στείλει μέιλ το έλαβες;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αριστέα μου, αισθάνομαι απόλυτα την απογοήτευση και την ανησυχία σου, γιατί κι εγώ προσπαθώ να ελπίζω σε κάτι διαφορετικό κι αν δεν ελπίσουμε, δεν θα προχωρήσουμε ποτέ. Τι να πω;
      Θέλει χρόνο - το ξαναλέω - η όποια αλλαγή και μάλιστα τον σωστό χρόνο.
      Την ανάρτησή σου την είδα και είναι ειλικρινής και άμεση. Μου άρεσε πολύ!
      Σου έχω απαντήσει στο μέιλ!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  7. Καλησπέρα σου Γλαύκη. Μετά από μια πολύ ζόρικη μέρα με διάφορα αναπάντεχα, που παίρνουν έναν πρώτο δρόμο, έρχομαι βραδάκι να κουρνιάξω εδώ στη σκέψη σου.
    Κατ' αρχήν χαίρομαι για τα μηνύματα που περνάς, αυτά της μη απογοήτευσης και της μη παραίτησης. Μηνύματα που έχουν εισχωρήσει με τρόπο δόλιο μέσα στο λαό.
    Οφείλουμε να κάνουμε την αυτοκριτική μας στην επιλογή μας, να σκεφτούμε τι δεν πήγε καλά και γιατί, αν αυτό που έγινε έχει ξανασυμβεί με άλλα ονόματα και πρόσωπα και επί τέλους τότε να κάνουμε το ποιοτικό βήμα χειραφέτησης από αυτές τις πολιτικές.
    Καλό βράδυ κορίτσι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εύχομαι, Γιάννη μου, να πάνε όλα καλά!
      Μου άρεσε πολύ η έκφρασή σου για την σκέψη μου...
      Δεν παραιτούμαστε με τίποτα και συνεχίζουμε με περισυλλογή κι ελπίδα σε ό,τι κι αν γίνει!
      Καλό σου απόγευμα και πες μου τι έγινε...

      Διαγραφή
  8. Ξέρεις Γλαύκη μου; Όσο κι αν θεωρούμε πως είμαστε όλοι αδρανείς και παραιτημένοι, αυτό που διαπιστώνω από προσωπική εμπειρία τα τελευταία χρόνια και με κορύφωση αυτές τις μέρες, είναι η αθρόα στήριξη των δομών αλληλεγγύης, από ανθρώπους όλων των στρωμάτων. Από τις αστές κυρίες των βορείων προαστίων, μέχρι τα νέα παιδιά (που τους έχουμε κολλήσει τη ρετσινιά της γενιάς του φραπέ), είναι όλοι παρόντες. Φοβάμαι ότι έχουμε εγκλωβιστεί στην εικόνα και είμαστε μακριά απ' το μέτωπο της μάχης. Για όσους είναι κοντά στους συνανθρώπους που υποφέρουν, στα κέντρα αλληλεγγύης, στις δομές που λειτουργούν εδώ και χρόνια, θα με καταλάβει καλύτερα.
    Προσωπικά, καταθέτω τη συγκίνησή μου και την ευχάριστη έκπληξη που είχα, στην πιο πρόσφατη κίνηση για συγκέντρωση υλικού για τους μετανάστες. Είχε απίστευτη απήχηση και άκουσα φωνές που μ' έκαναν να νιώθω υπερήφανη για το λαό μας.
    Συγνώμη αν κούρασα, αλλά ήθελα να δούμε και την άλλη όψη του νομίσματος. Ο βηματισμός μας έχει αρχίσει εδώ και καιρό και συγχρονίζεται. Και χάρη σ' αυτόν τον βηματισμό, μείναμε όρθιοι στη σύγχρονη κατοχή που περνάμε τα τελευταία χρόνια.
    Τα φιλιά μου και τον θαυμασμό μου για το τραγούδι αυτό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το "όλοι", Μαρία μου, δεν αληθεύει. Το ξέρω ότι χρησιμοποιώντας το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο μοιάζει σαν να μιλάμε για όλους ενώ δεν είναι έτσι.
      Φυσικά και υπάρχουν εδώ και χρόνια τα κέντρα αλληλεγγύης και άλλες ομάδες επαγγελματικές ή μη, που προσφέρουν στον συνάνθρωπο ή στην κοινωνία γενικά. Αυτά είναι τα πρώτα βήματα που έχουν ήδη γίνει, αλλά απαιτείται μεγαλύτερος συγχρονισμός, για να μην είναι απλά η εξαίρεση αλλά ο κανόνας.
      Δεν κουράζεις ποτέ και χαίρομαι πάρα πολύ που μοιράζεσαι τις εμπειρίες σου, για να μαθαίνουμε όλοι. Ο καθένας έχει διαφορετικές εμπειρίες από τη γειτονιά του, την εργασία του, τις σχέσεις του και είναι φοβερά χρήσιμο να κυκλοφορούν στα μέσα αυτά, διότι κι αυτό βοηθάει στον βηματισμό που συζητάμε...
      Να είσαι καλά, κορίτσι μου και πάντα να προσφέρεις από την ψυχή σου!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.