Σάββατο 28 Μαΐου 2016

"Σε χρειάζομαι, γιατί σ' αγαπώ", από τα φροντιστηριακά μαθήματα αγάπης!

Tomasz Rut

Με το κείμενο που ακολουθεί έρχομαι να κλείσω από τη δική μου πλευρά τον κύκλο δημιουργικών προσπαθειών με θέμα την αγάπη, που ξεκίνησε η φίλη Αριστέα με το Κοινωνία Ώρα Αγάπης.

Για ακόμη μία φορά γίνεται λόγος εδώ γι' αυτό το θέμα, που έχει ξεθωριάσει τόσο στη ζωή μας σήμερα. Υπομονή για όσους έχουν διαβάσει κι άλλα σχετικά κείμενα από μένα.

Εξάλλου, πολύ σύντομα θα σιωπήσω και μάλιστα άγνωστο για πόσο! 

Η ιδέα γι' αυτό που θα διαβάσετε ήρθε από ένα σχόλιο, που έκανα στης Αριστέας τις προηγούμενες μέρες... Πολλά από τα παρακάτω σίγουρα τα έχετε ακούσει κι άλλες φορές, όμως μπορεί κάτι να φανεί χρήσιμο τη δεδομένη στιγμή που θα αναγνωστεί. Ποτέ δεν ξέρει κανείς!



"Σε χρειάζομαι, γιατί σ' αγαπώ", από τα φροντιστηριακά μαθήματα αγάπης!

Σε μια γωνιά της γης ένας μαθητής παρακολουθεί φροντιστηριακά μαθήματα (πιθανόν στην Ελλάδα θα γίνονται...) πάνω στο θέμα της αγάπης, κυρίως της ερωτικής. Ας παρακολουθήσουμε το μάθημα μέσα από τον διάλογό του με τον δάσκαλό του...

Μαθητής:  Δάσκαλε, τι είναι η αγάπη;

Δάσκαλος: Νέε μου, η αγάπη είναι μια δύναμη που παράγει αγάπη. Αγαπώ σημαίνει εγκαταλείπομαι χωρίς καμιά εγγύηση, δίνομαι εντελώς ελπίζοντας ότι η αγάπη μου θ' αφυπνίσει την αγάπη στον άλλον. Αυτό από μόνο του υποδηλώνει δύναμη.

Μ: Δηλαδή, με τι τρόπο μπορεί ν' αγαπήσει κανείς; Τι κάνει όταν αγαπά;

Δ:  Ο καθένας έχει έναν μόνο τρόπο ν' αγαπά: τον δικό του.
Να κάνει πράγματα, για να εκφράσει αυτό που αισθάνεται, ν' ασχολείται με τον άνθρωπο που τον νιώθει τόσο κοντά του, να του το επιβεβαιώσει, να του το αποδείξει, να το υποστηρίξει όπως μπορεί. Συνειδητά και αυθόρμητα.

Μ: Μέχρι πού μπορεί να φτάσει κάποιος, όταν αγαπά, δάσκαλε;

Δ: Όπως είπε ο Πλάτων: "Δεν υπάρχει άνθρωπος τόσο δειλός, που να μη μπορεί να μεταμορφωθεί σε ήρωα χάρη στον έρωτα". Όταν κανείς είναι ερωτευμένος και ακόμα περισσότερο θα έλεγα όταν αγαπά, η ψυχή του ανοίγεται και τολμά πράγματα που πριν δεν ονειρευόταν καν. 
Η ώριμη αγάπη είναι μια πράξη θέλησης. Να δεσμεύει κανείς τη ζωή του απόλυτα στη ζωή ενός άλλου προσώπου.


Μ: Πότε όμως είμαστε σε θέση να διακρίνουμε ότι αγαπάμε αληθινά κάποιον και δεν πρόκειται για ικανοποίηση του εγωισμού μας; 

Δ: Κάποιος μπορεί να περάσει σε ερωτική εξομολόγηση με τη φράση "σ' αγαπώ, γιατί σε χρειάζομαι" κι ένας άλλος με τη φράση "σε χρειάζομαι, γιατί σ' αγαπώ". Δείχνουν και οι δύο στ' αλήθεια αγάπη; 

Μ: Δάσκαλε, θα απαντήσω με βάση αυτό που λέει η λογική μου, διότι δεν έχω την εμπειρία της αγάπης ακόμα, για να γνωρίζω. Θα έλεγα ότι η δεύτερη φράση δείχνει αγάπη και όχι η πρώτη, καθώς είναι εκείνη που θεωρεί την αγάπη ως αιτία μιας ανάγκης, ενώ στην πρώτη φαίνεται ως αιτία η επιθυμία να καλυφθεί μια προσωπική ανάγκη. 

Δ: Νέε μου, είμαι σίγουρος ότι κάποτε θ' αγαπήσεις αληθινά. Να θυμάσαι ότι η αληθινή αγάπη δε γεννιέται από τη στέρηση, με το να περιμένουμε να καλύψει ο άλλος τα εσωτερικά μας κενά ή να μας πει τι πρέπει να κάνουμε. Αγαπάμε κάποιον αληθινά, μόνο αποδεχόμενοι αυτό που είναι ή ακόμα καλύτερα, τον αγαπάμε γι' αυτό που είναι. 
Αν κάποιος αγαπά πραγματικά έναν άνθρωπο, τότε αγαπά όλους τους ανθρώπους, αγαπά όλο τον κόσμο, αγαπά τη ζωή, αλλιώς αν αδιαφορεί για τους άλλους ανθρώπους, τότε δεν πρόκειται για αγάπη μα για εγωισμό.

Μ: Μέσα από όσα ακούω, διαπιστώνω ότι ο έρωτας και η αγάπη φαντάζουν τόσο πολύτιμα συναισθήματα για τον άνθρωπο, ώστε θα άξιζε να παλέψει κανείς γι' αυτά, ακόμα και να πονέσει αν χρειαστεί. 

Δ: Ο άγγλος ποιητής Άλφρεντ Τέννυσον είπε: "Καλύτερα να έχεις ερωτευτεί και να έχεις χάσει παρά να μην έχεις ερωτευτεί ποτέ". Το να γνωρίσεις τον έρωτα, ακόμα και με τον κίνδυνο να τον χάσεις ή να πονέσεις για χάρη του, είναι η πιο υπέροχη εμπειρία που μπορεί να βιώσει η ψυχή. 
Όμως μην ξεχνάς ποτέ ότι το μέτρο της αγάπης δεν το καθορίζει ο πόνος, που κάποια στιγμή στη ζωή είναι αναπόφευκτος, αλλά να χαίρεσαι το ότι είσαι μαζί με τον άλλον και απολαμβάνετε κάθε βήμα παρέα. 


Μ: Τελικά, δάσκαλε, μπορούν ν' αγαπήσουν σήμερα έτσι οι άνθρωποι; Μπορούν ν' αφεθούν, να εμπιστευτούν, να δοθούν, να μοιραστούν, να συμπορευτούν αγνά και ειλικρινά;

Δ: Μπορούν, αλλά πολλοί το έχουν ξεχάσει ή δεν το γνωρίζουν. Μέχρι κάποιος να τους το θυμίσει ή να τους το μάθει. 
Όπως έλεγε κι ένας από τους μεγαλύτερους ψυχολόγους, ο Έριχ Φρομ, η αγάπη είναι μια τέχνη, ακριβώς όπως μια τέχνη είναι η ίδια η ζωή. Αν θέλουμε να μάθουμε να αγαπάμε, ακολουθούμε τον ίδιο τρόπο που προχωράμε όταν θέλουμε να μάθουμε μια οποιαδήποτε τέχνη. Έπειτα από μακριά εξάσκηση είμαι κύριος της τέχνης, μόνο όταν η θεωρητική γνώση και η πείρα της πρακτικής θα έχουν συγχωνευτεί σ' ένα πράγμα - στη διαίσθησή μου, που αποτελεί την ουσία της κατοχής μιας τέχνης.
Νέε μου, η τέχνη του να αγαπάς είναι κάτι ευρύ, αγνό, απροσδιόριστο. Ο Έσσε, ένας γερμανός λογοτέχνης, είπε πολύ εύστοχα: "Όσο λιγότερο πιστεύω, γενικά, στην εποχή μας, όσο περισσότερο νομίζω ότι βλέπω την ανθρωπότητα να εκφυλίζεται και να μαραίνεται, τόσο λιγότερο σκέφτομαι την επανάσταση ως φάρμακο γι' αυτή την παρακμή και τόσο περισσότερο πιστεύω στη μαγεία της αγάπης".

Μ: Σ' ευχαριστώ, δάσκαλε! Μετά τη θεωρία ανυπομονώ να έρθει η ώρα της πράξης...!

Δ:  Για όλα έρχεται ο κατάλληλος χρόνος. Δεν μπορείς να βιάσεις τίποτε. Ανοιχτή καρδιά και πνεύμα να έχεις!

Πηγή κάποιων αποσπασμάτων : άρθρα από το Αντικλείδι







26 σχόλια:

  1. Καλημέρα Γλαύκη!Ωραίο μάθημα, σοφά λόγια! Οδηγός των πάντων η αγάπη!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το μάθημα ωραίο στη θεωρία, όμως στην πράξη τα πράγματα δυσκολεύουν...!
      Σε φιλώ, κορίτσι μου, κι εύχομαι μια καλή εβδομάδα να έχεις με οδηγό... την αγάπη κι όπου βγει...!

      Διαγραφή
  2. Πιστευω περισσοτερο στον ερωτα δηλαδη στη σεξουαλικη ελξη αναμεσα σε δυο ανθρωπους και λιγοτερο εως καθολου στην εκδηλωση της αγαπης. Επειδη ο ανθρωπος δεν είναι ένα ανιδιοτελες ον, λειτουργει παντα με γνωμονα το συμφερον του οσο κι αν θελουμε να ελπιζουμε το αντιθετο.

    Η κοινωνια μας ο κοσμος που μας περιβαλλει όταν δεν είναι εχθρικος βρισκεται σε μια κατασταση συγκρουσης. Περισσοτερο ενθαρρύνετε το μισος ο ανταγωνισμος γεγονος που μας γεμιζει φοβο παρα η αγαπη. Και οταν φοβομαστε είναι δυσκολο να αφεθουμε και να αγαπησουμε. Πως μπορουμε να εκφραστουμε και να ζησουμε ευτυχισμενοι και δημιουργικοι σε ένα τετοιο κοσμο. Πρωτα πρεπει να εξαλειφτούν οι συνθηκες που δεν μας επιτρέπουν κατι τετοιο.

    Το να υποστηριζει καποιος ότι αγαπα γενικα κι αοριστα ολο τον κοσμο (ότι πιο ψευδες) χωρις να κατανοει τους λογους απλα αρεσκεται να τρεφεται από αυταπατες. Αγαπουμε εκεινους που ανταλλάσουν τη δικη τους φροντιδα και μεριμνα με τη δικη μας. Επειδη πραγματικη αγαπη (αν υπαρχει) μονο αναμεσα σε ισους μπορει να υπαρξει χωρις να εξαρταται και να εχει ο ενας την αναγκη του αλλου.

    Ναι ο Εριχ Φρομ ελεγε ότι «η αγαπη είναι μια τεχνη» και αν θελουμε να μαθουμε πως αγαπαμε πρεπει να ακολουθησουμε την ιδια διαδικασια εκμαθησης όπως μια οποιαδηποτε τεχνη.
    Όμως πιστεύω ότι κανεις δεν μπορει να μας διδαξει πώς να αγαπαμε. Αν ηταν τοσο ευκολο θα μαθαιναμε να αγαπαμε από ένα βιβλιο όπως μαθαινουμε να διαβαζουμε. Κι ο κοσμος θα ηταν πολύ καλυτερος δεν θα υπηρχε εκμπεταλευση, πολεμος και δυστυχια. Ακομη και η αναγνωση και γνωση της αγια γραφης δεν μας εχει βοηθησει καθολου εδώ και δυο χιλιαδες χρονια.


    Καλο σ/κ κυρια μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξέρεις, V, είναι από εκείνες τις φορές, που συνομιλούμε εδώ και τρίβω τα χέρια μου για συζήτηση και περισσότερο μόλις είδα την απάντησή σου! Μου αρέσει πολύ αυτή η διαδικασία διαλόγου μέσα από τα επιχειρήματα που θα παραθέσει ο καθένας μας. Έχει γίνει πολλές φορές...

      Θα συμφωνήσω για την σεξουαλική έλξη ότι είναι κινητήριος δύναμη για να έρθουν δύο άνθρωποι κοντά και συχνά καθοριστικός, όμως θα διαφωνήσω με την απουσία της αγάπης. Αν προσέξεις περισσότερο γύρω σου υπάρχουν συμπεριφορές ανθρώπων που εκδηλώνουν την αγάπη τους με ανιδιοτέλεια. Δεν γίνονται όλα για το συμφέρον πια. Δεν είναι όλα επιχείρηση σε τούτη τη ζωή. Ναι, ο κόσμος σε μεγάλο βαθμό λειτουργεί έτσι, γιατί δεν είδε την άλλη όψη. Δεν του την έδειξε κανείς ούτε στο σπίτι του ούτε στο σχολείο ούτε στις συντροφιές ή στη κοινωνία με όσους ήρθε σε επαφή. Είναι τραγικό αν το σκεφτεί κανείς. Ένας πραγματικά σκοτεινός κόσμος, αλλά δεν υπάρχει μόνο αυτός...

      Δεν μπορούμε να περιμένουμε να φτιάξουν ως δια μαγείας οι συνθήκες, μια και εμείς είμαστε αυτοί που τις διαμορφώνουμε, είμαστε μέρος αυτού του κόσμου. Μέσα από τη δική μας στάση δίνουμε το παράδειγμα και ναι με την ανησυχία ότι μπορεί να αποτύχουμε. Όμως όλα αυτά είναι μέσα στην ζωή και αξίζει να ρισκάρουμε για την ευτυχία ακόμα κι αν χρειαστεί να πονέσουμε έπειτα από απογοητεύσεις, προδοσίες, λάθη. Σε άλλη περίπτωση δεν νομίζω ότι ζούμε, απλά υπάρχουμε περιμένοντας το τέλος. Αυτό είναι η δική μου ματιά απέναντι στη ζωή.

      Αυτό το να αγαπά κανείς όλο τον κόσμο παρεξηγήθηκε και από άλλους εδώ, γιατί μάλλον, δεν το διατύπωσα πολύ καλά και με σαφήνεια. το λέω με την έννοια αφενός της ανθρωπιάς και αφετέρου με το άνοιγμα που αισθάνεται όποιος έχει αγαπήσει αληθινά στη ζωή του, καθώς τότε μπορεί να είναι ευαίσθητος απέναντι στους ανθρώπους και πιο σοφός απέναντι στις άσχημες πλευρές τους. Δεν εξηγείται εύκολα κάτι τέτοιο, καθώς είναι έντονα βιωματικό. Ή δε βρίσκω εγώ τώρα τα λόγια για να το περιγράψω καλύτερα.
      Πιο απλά θα μπορούσα να πω ότι κάποιος δεν μπορεί να αγαπά βαθιά και ειλικρινά κάποιον, ενώ φέρεται σκληρά, άδικα και εξευτελιστικά σε άλλους ανθρώπους, που δεν του έχουν πραγματικά κάποιο κακό. Συγνώμη, αλλά αυτός ο άνθρωπος δεν ξέρει να αγαπά παρά ικανοποιεί κάθε φορά τον εγωισμό του λέγοντας πως αγαπά.

      Κανένα βιβλίο δεν μαθαίνει σε κανέναν να αγαπά. Την τέχνη της αγάπης τη μαθαίνει κανείς από κάποιον άλλο μέσα από την πράξη ή τη συνύπαρξη μαζί του, κατά την οποία ανταλλάσσουν σκέψεις, συναισθήματα, ιδέες και ακόμα μέσα από τη στάση και τη συμπεριφορά τους είτε μεταξύ τους είτε απέναντι σε άλλους γύρω τους.

      Αυτά, "νέε μου" κι ελπίζω να τα μελετήσεις προσεκτικά :))

      Σ' ευχαριστώ πολύ για το αναλυτικότατο σχόλιό σου εδώ και τον χρόνο που μου αφιέρωσες! Καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  3. Την ποιότητα της σκέψης, της έμπνευσης και της γραφής σου την ξέρω και έχει καταξιωθεί μέσα μου.
    Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί πρέπει να σιωπήσεις για καιρό.
    Ευελπιστώ σε καλά νέα ολόψυχα.
    Καλό σου απόγευμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ, Γιάννη μου, για το γνήσιο ενδιαφέρον σου. Το έχεις δείξει από την πρώτη μου ανάρτηση εδώ μέχρι την τελευταία ετούτη!!!
      Είσαι πάντα παρών και αυτό με συγκινεί αφάνταστα!
      Η πορεία θα δείξει για τη συνέχεια σε αυτό τον διαδικτυακό χώρο!
      Να είσαι καλά και μια καλή εβδομάδα εύχομαι!

      Διαγραφή
  4. Θα ανησυχήσω κι εγώ για τους ίδιους λόγους που γράφει ο Γιάννης πιο πάνω.
    Στο κείμενό σου δεν βρήκα οδηγίες χρήσεως γιατί δεν είναι manual. Ούτε περιμένω σ' αυτή την ηλικία να μάθω τον ορισμό της αγάπης. Είναι ένα προσωπικό μου αξίωμα, που σίγουρα δεν θα μοιάζει με κανενός. Είναι το "δαχτυλικό μας αποτύπωμα" η έννοια της αγάπης. Μέσα στο καλοδουλεμένο κείμενό σου, βρήκα μικρά αποσπάσματα που με εκφράζουν και ορίζουν με λέξεις αυτά που νιώθω.
    Να είσαι καλά κι ελπίζω να τα πούμε όσο πιο σύντομα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ, Μαρία μου, για την έγνοια σου! Το εξέφρασα λίγο απότομα και παρορμητικά, όπως το αισθάνθηκα είναι η αλήθεια και αυτό δεν είναι σωστό. Υπάρχουν πολλές υποχρεώσεις για αρκετό καιρό που θα με απασχολήσουν, οπότε θα γράψω ελάχιστα και θα λείψω για κάποιο διάστημα. Υπάρχει όμως και στο μυαλό μου το δίλημμα "συνεχίζω ή αποχωρώ". Θα δείξει η πορεία και το πώς θα αισθάνομαι με όλο αυτό εδώ. Σίγουρα δεν θέλω να σας χάσω από συντροφιά και αυτό είναι ένα πολύ ισχυρό κίνητρο για τη συνέχεια!

      Όσο για το κείμενο δεν είναι εγχειρίδιο αγάπης φυσικά!!! Είναι δικές μου σκέψεις, ή άλλων που με εκφράζουν. Ό, τι λέω εδώ το έχω βιώσει με τέτοιο τρόπο, γι' αυτό το παραθέτω σε αυτό τον χώρο με την ελπίδα να βρει κάποιος κάτι ενδιαφέρον μέσα από όλα αυτά.
      Για λίγο ακόμα θα τα πούμε εδώ και ίσως και δια ζώσης (ελπίζω να προλάβω)! Κάποια στιγμή θα έχεις μέιλ!

      Διαγραφή
  5. Ανοιχτή καρδιά για να αγαπήσεις! Σοφό! Σωστά μαθήματα αν και εγώ πιστεύω ότι δεν διδάσκεται η αγάπη. Ή τη νοιώθεις ή δεν μπορείς. Όσο και να έχεις μάθει τι είναι αληθινή αγάπη αν δεν νοιώσεις δεν θα ξέρεις ποτέ.
    Και τώρα κυρία μου γιατί θα λείψεις απροσδιόριστο χρόνο; Συμβαίνει κάτι; Γιατί το να σιωπήσεις εδώ σημαίνεις να λείψεις...Μην μας ανησυχείς.
    Φιλιά πολλά και περιμένω και εγώ νέα σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό είναι το μυστικό "ανοιχτή καρδιά" χωρίς φόβο. Και άλλο ένα μυστικό είναι ότι καθένας αγαπά με τον δικό του τρόπο!
      Η αγάπη "διδάσκεται" μέσα από στάσεις, πράξεις και λιγότερα λόγια. Συμφωνώ απόλυτα ότι αν δεν τη νιώσεις, δεν θα καταλάβεις ποτέ τι σημαίνει! Όμως, γι' αυτό πρέπει κανείς να αφήσει τον εαυτό του ελεύθερο και διαθέσιμο χωρίς φυσικά να σημαίνει αυτό ότι θα επιτρέψει να τον διαλύσουν οι άλλοι με τη βαρβαρότητά τους!

      Εξηγώ παραπάνω στη Μαρία, γιατί μίλησα για σιωπή στον χώρο εδώ. Εκφράστηκα παρορμητικά και αυθόρμητα σας ανησύχησα χωρίς ακόμα να έχω αποφασίσει οριστικά τι θα κάνω με το μπλογκ. Προς το παρόν το μόνο σίγουρο είναι ότι θα κάνω κανά δυο τρεις αναρτήσεις ακόμα κι έπειτα θα σιωπήσω λόγω πολλών υποχρεώσεων και φυσικής απουσίας από την έδρα μου. Στη συνέχεια θα δω τι θα κάνω, ανάλογα με τη διάθεση που θα υπάρχει.
      Φιλιά κι από μένα!
      Σ' ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον σου και καλή σου εβδομάδα!

      Διαγραφή
  6. Δύσκολη η αγάπη,αλλά υπέροχη και ναι ή την νιώθεις ή όχι.Είναι προσφορά και θυσία και η εποχή μας αναπτύσσει το εγώ υπερμετρα.Ωριμοι και όμορφοι άνθρωποι μπορούν να την νιώσουν.
    Δεν αγαπάς όλους τους ανθρώπους,επιλέγεις(γίνεται ασυνειδήτως),ανθρωπιά μπορεις να έχεις για τον άλλο,όταν όμως έχεις αγαπήσει στην ζωή σου πλαταίνεις,ανοίγεσαι στην ζωή σε όλες τις μορφές της, ξεκλειδώνεσαι.
    Σ αγαπώ γιατί είσαι ωραία
    σ αγαπώ γιατί εισαι εσύ,
    αγαπώ κι όλο τον κόσμο,
    γιατί ζεις κι εσύ μαζί.
    Κάτι τέτοιο συμβαινει, όταν το επιτρεψει το επίπεδο της ανάπτυξής σου και προσωπικής εξέλιξης.
    Έρωτας και έλξη μπορούν να συνυπάρχουν ή και όχι. Στις περισσότερες περιπτώσεις ισχύουν όσα λέει ο velvet όχι όμως σε όλες,σπάνιο μεν αλλά υπάρχει και το ανιδιοτελές στον κόσμο,αλίμονο αν δεν υπήρχε.
    καλημέρα με....αγάπη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αριάδνη, σοφά τα λόγια σου και συμφωνώ με κάθε σου λέξη!!!
      Αντιλήφθηκες απόλυτα το νόημα του κειμένου και τι ήθελα να περάσω μέσα από αυτό!!!
      Ακόμα και αυτό που αναφέρεις για την αγάπη προς όλο τον κόσμο είναι αυτό ακριβώς που ήθελα να πω, αλλά δεν ήμουν τόσο σαφής δυστυχώς στο συγκεκριμένο σημείο!
      Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για το τόσο εύστοχο σχόλιό σου!!! Ταυτίζομαι!!!
      Καλή σου εβδομάδα!

      Διαγραφή
  7. Υπέροχα τα φροντιστηριακά σου μαθήματα Γλαύκη μου!
    Ο διάλογος δε που παραπέμπει στις Σωκρατικές μεθόδους υπέροχη ιδέα! :)
    Εγώ πιστεύω στην αγάπη ( σε αντίθεση με τον αγαπητό μας V), χωρίς να έχω αυταπάτες!
    Φυσικά και δεν αγαπώ όλο τον κόσμο. Αγαπώ και προσφέρω στον συνάνθρωπό μου, δεν σημαίνει να καταπατώ τον εαυτό μου και τις ανάγκες του.
    Αγαπώ πρώτα απ όλα εμένα για να μπορώ να δώσω και στους άλλους!
    Το γεγονός ότι οι περισσότεροι είναι παρτάκηδες, αχάριστοι και ο κόσμος μας νωθρός και άσχημος αυτό δεν σημαίνει ότι η αγάπη δεν αξίζει ή δεν υπάρχει ή ότι δεν υπάρχουν γύρω μας άνθρωποι χωρίς αγάπη!
    Αντίθετα έχω προσγειωθεί αρκετά όσον αφορά τον Έρωτα!
    προσπαθώ να έχω τη δύναμη του Έρωτα σε ό,τι με περιβάλλει αλλά όχι για τους ανθρώπους. Γιατί για μένα ο Έρωτας έχει ημερομηνία λήξης και δεν μπορώ να βασίζομαι σε αυτόν.
    Προτιμώ τις βαθιές σχέσεις που προσφέρεις χωρίς ανταλλάγματα, που αφήνεις τον άλλον να είναι όπως είναι !
    Για αυτό και παρ όλο που δείχνω κοινωνική έχω λίγους αληθινά αγαπημένους γύρω μου... Λίγους αλλά καλούς! Και δεν έχει να κάνει με την απόσταση ή με το πόσο έχεις ζήσει έναν άνθρωπο. Για αυτό στους λίγους αλλά καλούς μπορεί να συγκαταλλέγω κι ανθρώπους που δεν έχω ακόμα καν συναντήσει....

    Τέλος γράφεις: καθένας έχει έναν μόνο τρόπο ν' αγαπά: τον δικό του.
    Η μεγαλύτερη και πιο όμορφη αλήθεια για μένα!

    Γλαύκη μου, σε ευχαριστώ για την ευκαιρία που μας έδωσες να μιλήσουμε ( κι άλλο) για την αγάπη!!!

    Πολλά γλυκά φιλιά ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ότι δεν υπάρχουν γύρω μας άνθρωποι χωρίς αγάπη!

      ή ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι που αγαπούν αληθινά είναι το σωστό τελικά! :))

      Διαγραφή
    2. Δεν έχω να προσθέσω ιδιαίτερα πράγματα, καθώς έχω πει ήδη στο κείμενο πολλά κι εσύ είπες κι άλλα που με καλύπτουν απόλυτα!
      Αυτό με την αγάπη για όλο τον κόσμο δεν το έκανα πολύ σαφές μέσα στο κείμενο και παρεξηγήθηκε από κάποιους φίλους δικαίως! Με την αληθινή αγάπη προς έναν άνθρωπο, όπως λέει και η Αριάδνη πολύ εύστοχα πιο πάνω, πλαταίνεις, ανοίγεσαι προς τους άλλους ακόμα περισσότερο και είσαι πιο ευαίσθητος και πιο σοφός.

      Ναι, δυστυχώς υπάρχουν άνθρωποι που δεν αγαπούν αληθινά και είναι πολλοί!
      Ας τους το δείξουμε με τη στάση και τον τρόπο μας, χωρίς τίποτε παραπάνω!
      Κι εγώ σ' ευχαριστώ, Αριστέα μου, για όλα!!!

      Διαγραφή
  8. Αντιλαμβάνομαι πως όταν λέει "αγαπάς όλο τον κόσμο κι όλους τους ανθρώπους, δεν το λέει κυριολεκτικά..εννοεί προφανώς πως κάποιος που ξέρει να αγαπά δε θα διανοούνταν ποτέ να βλάψει κανέναν...

    Δε γίνεται δηλαδή να αναιρεί η αντιπάθειά μου για κάποιον, ή κάποιους, την αγάπη μου για τους άλλους!
    Γενικά πάντως όταν ακούω κάποιον να λέει πως αγαπά όλο τον κόσμο, γίνομαι από επιφυλακτική, ως πολύ καχύποπτη...ίσως να μην μπορεί να αγαπήσει καν και να μπερδεύει έννοιες...
    Γιατί και θα αγαπάς και θα αντιπαθείς, μπορεί ακόμα ακόμα και να μισήσεις κάποιες φορές, και ανθρώπινα είναι όλα...το τους αγαπάω όλους, δεν είναι!
    Γενικά νομίζω το περνάω το μάθημα...

    Φιλιά πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία, όπως τα λες είναι για την αγάπη προς όλους τους ανθρώπους, απλά όπως έλεγα και σε άλλους φίλους παραπάνω, δεν ήμουν εγώ πολύ σαφής στο σημείο αυτό του κειμένου!
      Το "αγαπώ όλους" με την ευρεία έννοια του ανοίγματος της ψυχής, όπου μετά από μια βαθιά και ειλικρινή αγάπη που έχει βιώσει κανείς γίνεται πια πιο ευαίσθητος και πιο σοφός. Τελικά, πιο αποτελεσματικός στις αντιδράσεις του ακόμα και απέναντι σε ανθρώπους που μπορεί να τον έχουν βλάψει. Αυτό που λέω δεν είναι καθόλου θεωρητικό, αλλά αποτέλεσμα προσωπικών βιωμάτων.

      Το περνάς το μάθημα και προάγεσαι;-)
      Καλή σου εβδομάδα!
      Σε φιλώ!

      Διαγραφή
    2. Είναι απίστευτο, καλά όχι και τόσο, μια και είναι πασίγνωστο τραγούδι, αλλά ο Μπρίκι έχει έτοιμο κείμενο για την κοινωνία ώρα αγάπης, που το καθυστέρησα λόγω παιχνιδιού, και αναφέρει το τραγούδι σ' αγαπώ γιατί είσαι ωραία....κι αγαπώ κι όλο τον κόσμο...με το δικό του τρόπο φυσικά!
      Το θυμήθηκα μετά που έγραψα το σχόλιο και τώρα βλέπω πως έχει αναφερθεί και παραπάνω...

      Στα υπόλοιπα νομίζω πως τώρα φωτίστηκαν οι σκιές!

      Καλή εβδομάδα επίσης!!

      Διαγραφή
    3. Να είσαι καλά, Μαρία μου!
      Θα περάσω να το δω όταν το αναρτήσεις. Αύριο θα κάνω περισσότερες βόλτες στους φίλους και σε σένα να δω τι έχετε γράψει. Τι να κάνουμε, λειτουργώ με δόσεις...
      Σ' ευχαριστώ και πάλι!

      Διαγραφή
  9. Στη ελληνικη γλωσσα υπαρχει καθαρος διαχωρισμός των λεξεων και εννοιών όταν αναφερόμαστε στον ερωτα και στην αγαπη. Ωστοσο ενω ο ερωτας (γενετησια ορμη) είναι μια φυσικη υποθεση μια πρωταρχικη αναγκη, το βασικο ανθρωπινο ενστικτο που εξασφαλιζει την επιβιωση των ομοιων μας πανω στη γη. Η αγαπη αντιθετα είναι μια μορφη συνεργασιας που καθοριζει την σχεση του ατομου με τον κοσμο και ειδικοτερα με τη κοινωνια.

    Η αγαπη δηλαδη δεν είναι συναισθηματισμος όπως ο ερωτας είναι αποτελεσμα σκεψης και εφοσον ο νους αποφασιζει δεν θα μπορουσε να επιδιωξει κατι χωρις κινητρο. Συνηθως εχουμε κάποιους λογους που ενδιαφερομαστε για οποιον εχουμε καποια ιδιαιτερη σχεση μαζι του. Αγαπουμε τους γονεις μας από ευγνωμοσύνη γιατι μας εφεραν στη ζωη, μετα τα αδερφια μας γιατι εχουμε το ιδιο αιμα, τους φιλους μας, την χωρα μας κλπ.

    Όπως βλεπετε παντα υπαρχει ένα στοιχειο ιδιοτελειας και όχι καθαρος αλτρουισμος που μας αναγκαζει να συμπεριφερθούμε αναλογα. Μονο όταν αυτό εκλειψε (πραγμα αδυνατο για μενα) μονο τοτε μπορουμε να μιλησουμε για την ιδανικη αγαπη, της υπερβασης, τη χριστιανικη των ευαγγελιων, οπως αυτή εκδηλωθηκε με τον Ιησου και δεν είναι τιποτα άλλο από μια αδιακοπη συγχωρεση.
    Μεχρι τοτε ας προσπαθησουμε ο καθενας με το τροπο του, με αγαπη η χωρις να συμβαλουμε να γινει πιο ανθρωπινος αυτος ο κοσμος.

    Μπορει να κανω λαθος συλλογισμους βεβαια, αλλα και γι αυτό δεν συνομιλουμε εδώ, για να μάθουμε ο ενας απο τον αλλον.


    υγ. Το κυρια μου, ηταν τιμητικη προσφωνηση σε μια Κυρια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξεκινώ από το τέλος...το υστερόγραφο.
      Θεώρησα ότι έκανες χιούμορ με το κυρία, επειδή το έχεις ξανακάνει και γι' αυτό απάντησα χιουμοριστικά.
      Όπως και να έχει με τιμά η προσφώνηση και σ' ευχαριστώ γι' αυτό.

      Δεν υπάρχουν ακριβώς λάθος συλλογισμοί, μια και ο καθένας κάνει κάποιους συλλογισμούς με βάση τις αξίες, τα πιστεύω του πάνω σε ένα θέμα, τις εμπειρίες του και γενικότερα με τον τρόπο σκέψης του. Μέσα από την ανταλλαγή σκέψεων και συλλογισμών όλοι έχουμε κάτι να πάρουμε. Μας βοηθά όλους η διαδικασία αυτή να κάνουμε ένα βήμα πιο πέρα και αυτό είναι το μεγάλο κέρδος της επαφής των ανθρώπων μεταξύ τους με οποιονδήποτε τρόπο κι αν γίνεται αυτή. Μαθαίνουμε τους άλλους καλύτερα αλλά και τον εαυτό μας. Έτσι εξελισσόμαστε. Χωρίς τους άλλους ίσως δεν μάθαινες ποτέ ποιος είσαι. Αυτό επίσης είναι ένα μεγάλο θέμα προς συζήτηση...

      Επειδή ξέφυγα από το θέμα, επανέρχομαι.
      Η ελληνική γλώσσα συμφωνώ πως είναι σαφέστερη και ακριβής σε σχέση με άλλες γλώσσες, οπότε η λέξη έρωτας και η λέξη αγάπη έχουν κοινά σημεία και διαφορές. Σε κάποια φάση θεωρούνται και συνώνυμες.
      Έρωτας είναι η φυσική, σωματική έλξη ή εν πάση περιπτώσει μια δυνατή έλξη ανάμεσα σε δύο ανθρώπους. Ξεκινά αυθόρμητα και συνήθως ποτέ μετά από συνειδητή σκέψη, δηλ. δεν είναι απόφαση, απλά συμβαίνει αυτόματα. Το πιο ισχυρό συναίσθημα ανάμεσα σε δύο ανθρώπους ή και ζώα.

      Αγάπη είναι ένα συναίσθημα έντονης στοργής, ευγένειας και αφοσίωσης προς ένα άλλο πρόσωπο. αναφέρεται δε σε πολλά συναισθήματα, καταστάσεις και συμπεριφορές, γι' αυτό και είναι δύσκολος ο ορισμός της. Στο συγκεκριμένο κείμενο γίνεται αναφορά στην ερωτική αγάπη, δηλ. σε αυτή που αναπτύσσεται ανάμεσα σε δύο ανθρώπους συμπεριλαμβανομένου και του στοιχείου της σεξουαλικής έλξης. Οπότε δεν θα κάνω αναφορά σε καμία άλλη μορφή αγάπης (γονεϊκή, αδελφική, φιλική κ.α.).

      Το πιο συνηθισμένο είναι να ξεκινά μια ερωτική σχέση ανάμεσα σε δύο ανθρώπους στηριζόμενη στη σεξουαλική έλξη και εκεί μιλάμε για τον έρωτα. Που φυσικά έχουν δίκιο που τον λένε τυφλό, αφού στην περίπτωση αυτή μιλά το σώμα και η χημεία, τα οποία ορίζουν την κατάσταση. Το αν αυτή η σχέση θα εξελιχθεί σε αγάπη έχει να κάνει με τα υπόλοιπα συναισθήματα που μπορεί να αναπτυχθούν στην πορεία, όπως η στοργή, η αφοσίωση, το απόλυτο νοιάξιμο και το ενδιαφέρον για τον άλλο. Να επιθυμείς το καλύτερο για εκείνον χωρίς να περιμένεις κάποιο αντάλλαγμα, να χαίρεσαι όταν είναι χαρούμενος, να στενοχωριέσαι όταν είναι άσχημα τα πράγματα για εκείνον και να θέλεις να του πάρεις ένα μέρος του φορτίου που σηκώνει, να τον στηρίζεις όταν έχει ανάγκη από βοήθεια, γιατί μπορεί να είσαι ξεχωριστό πρόσωπο, όμως όταν αγαπάς, ο κόσμος του άλλου είναι και δικός σου. Στην αγάπη τα δύο γίνονται ένα - σώμα, ψυχή και πνεύμα - και αυτή είναι η πεμπτουσία. Διακριτές, ολόκληρες και αυτόνομες παρουσίες, οι οποίες έχουν επιτρέψει και έχουν καταφέρει να εισχωρούν κάποιες στιγμές στο σώμα, την ψυχή και το πνεύμα ο ένας του άλλου.
      Συνέχεια παρακάτω...

      Διαγραφή
    2. Το ιδανικό δεν είναι εύκολο να το φτάσει ο άνθρωπος, διότι έχει αδυναμίες πολλές, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί ή δεν αγαπά ήδη με τον τρόπο που περιέγραψα παραπάνω. Μπορεί επίσης να είπα ότι η αγάπη είναι μια απόφαση να αφοσιωθείς σε κάποιον άνθρωπο και να δέσεις τη ζωή σου με τη δική του, όχι όμως με την έννοια της σκέψης. Δηλαδή, σκέφτομαι ότι θα αφοσιωθώ σε εκείνον, γιατί έχει να μου προσφέρει κάτι - οτιδήποτε κι αν είναι αυτό. Περισσότερο με την έννοια της συνειδητής διαπίστωσης ότι αισθάνεσαι έντονα τα συναισθήματα της στοργής, ευγένειας και αφοσίωσης σε εκείνο το άτομο, οπότε γίνεται πλέον ξεκάθαρο ότι αυτό το άτομο το αγαπάς και επιλέγεις καθαρά να θέλεις να είσαι μαζί του ό,τι κι αν συμβεί. Ακόμα και να το χάσεις για διάφορους λόγους, πάλι θα αισθάνεσαι το ίδιο, ακόμα και στην περίπτωση που επιλέξει άλλο σύντροφο. Ο πόνος της απώλειας μπορεί να είναι ισχυρός, γιατί κανείς δε θέλει να είναι μακριά από αυτόν που αγαπά, αλλά από την άλλη θα υπάρχει η χαρά ότι το αγαπημένο αυτό άτομο θα είναι ευτυχισμένο. Αυτό είναι και μια δυνατή απόδειξη για πόσο αληθινή είναι αυτή η αγάπη, καθώς εκεί γίνεται η υπέρβαση...

      Θα σταματήσω, γιατί νομίζω κούρασα με το τεραστίων διαστάσεων σχόλιο - διατριβή - αναφέροντας δυο πράγματα που είπε κάποτε ένα ζευγάρι(αληθινό). Ρωτά ο άντρας τη γυναίκα "Γιατί εγώ;" εννοώντας γιατί δεν είναι κάποιος άλλος στη θέση της καρδιάς της, γιατί επέλεξε αυτόν κι εκείνη του απάντησε "Γιατί είσαι εσύ!".
      Για μένα αυτό τα λέει όλα και δεν υπάρχει λογική επεξεργασία σε κάτι τέτοιο. Όσα και να πούμε για την αγάπη δεν θα αποδοθεί ποτέ το μεγαλείο της με λόγια. Είναι κάτι που μόνο όταν το βιώσεις, μπορείς να αντιληφθείς πραγματικά τι είναι! Δεν μιλώ θεωρητικά και δεν θα τολμούσα να το κάνω, αν δεν υπήρχε το βίωμα. Θα ήταν για μένα υποκριτικό και ανέντιμο να κάνω "μάθημα" στους άλλους με απλές θεωρίες!

      Καλή εβδομάδα, V, σ' ευχαριστώ για τον όμορφο διάλογο! Διαθέσιμη για κάθε συζήτηση...

      Διαγραφή
  10. Να σου πω και κατι τελευταίο Γλαυκη ετσι για να κλεισουμε τον ενδιαφεροντα διαλογο που αρχισαμε. Επειτα η πολλη αγαπη αρχιζει να ξεφτιζει όταν πολυμιλας για δαυτη
    «Μπορεις να γραψεις ενα ποιημα για την αγαπη αλλα αυτό δεν ειναι αγαπη» Κρισναμουρτι

    Καληνυχτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μοιάζει να ξεφτίζει, όταν γίνεται προσπάθεια οτιδήποτε βιωματικό να μεταφερθεί σε κάποιον άλλο με λόγια, τα οποία στην πορεία γίνονται πολλά, για να παρουσιαστεί όσο το δυνατόν μια πιο σφαιρική εικόνα αυτού.
      Όπως σε ένα πείραμα Φυσικής που ο δάσκαλος μένει μόνο στην λεκτική περιγραφή και δεν δείχνει στα παιδιά το πείραμα ζωντανά ή ακόμα καλύτερα δεν τους ωθεί να δοκιμάσουν οι ίδιοι, να έχουν την εμπειρία, τότε το πείραμα έχει χάσει την αξία του.

      Το ανεκτίμητο στη ζωή είναι κάπου, κάποτε να αισθανθεί κανείς αυτό το πολυδιάστατο συναίσθημα, αρκεί να το επιτρέψει στον εαυτό του.

      Καληνύχτα και σε σένα.

      Διαγραφή
  11. Μου άρεσε πολύ η συμμετοχή σου, Γλαύκη, η ματιά σου στο θέμα.
    Λέω συχνά, όταν κάποιος αγαπά πραγματικά κάποιον, του τηλεφωνεί, τη στιγμή που περνά υπέροχα μακριά του, να του μοιραστεί τη χαρά του! Όταν, δηλαδή, δεν του λείπει τίποτα.
    Η αγάπη φαίνεται στα δύσκολα, αλλά και στα εύκολα, στις χαρές αποκρυσταλλώνεται.
    Πιστεύω ότι διδάσκεται: τα παιδιά μαθαίνουν από τις πράξεις και τη συμπεριφορά των γονιών.
    Μπορεί να ερωτευόμαστε την εικόνα κάποιου, όμως φανταζόμαστε ότι είναι όμορφος, όχι μόνο μέσα από τα ρούχα, αλλά και στην ψυχή.
    Αχ, πόσα μπορούμε να λέμε για την αγάπη!
    Μακάρι να μη λείψεις για πολύ!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ταυτίζομαι με όλα σε λες, Αλεξάνδρα μου!!!
      Αυτό που θεωρώ κορυφαίο είναι να αγαπήσεις κάποιος την ψυχή του άλλου!!!
      Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ομορφιά. Αισθάνεται κανείς τέτοια πληρότητα μέσα από αυτό!!!
      Για λίγο ακόμα θα με είμαι εδώ κι έπειτα για κάποιο διάστημα θα απουσιάσω. Στη συνέχεια θα δείξει πώς θα είμαι, για να συμμετέχω εδώ και πάλι...
      Σε φιλώ και τα λέμε!

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.